سمبوسه موز با خمیر یوفکا

سمبوسه موز با خمیر یوفکا



اختصاصی تابناک باتو؛ امروز تصمیم داریم روش تهیه‌ی یک سمبوسه ساده و لذیذ را برای شما قرار دهیم. این شیرینی ساده، در زمان کوتاهی تهیه می‌شود. برای آشنایی با مواد اولیه و روش تهیه، با ما همراه باشید.



مواد لازم:

خمیر یوفکا: به میزان لازم

موز: یک عدد

شکلات کاکائویی: 12 عدد

طرز تهیه:

موز را به خوبی له می‌کنیم.

از خمیر یوفکا مربع‌های کوچکی به اندازه‌ی دلخواه جدا می‌کنیم.

دو یا سه عدد خمیر مربع شکل را روی هم قرار داده، کمی موز له شده را روی خمیر قرار می‌دهیم.

روی موز، یک عدد شکلات کاکائویی قرار می‌دهیم.

دو یا سه عدد دیگر از خمیر کوچک مربع شکل یوفکا را روی شکلات قرار داده و لبه‌های خمیرها را با کمک چنگال، به هم می‌چسبانیم.

فر را با دمای 180 درجه‌ی سانتیگراد روشن کرده، سمبوسه‌های چیده شده در سینی فر را به مدت 40 دقیقه داخل فر قرار می‌دهیم تا شکلات‌ها آب شوند.

در صورت دلخواه، در پایان، روی سمبوسه‌ها را با پودر قند، تزیین می‌کنیم.

ترجمه و تنظیم: تابناک باتو

منبع: basmaty

آفت ISI نویسی در دانشگاه‌ها و درخواستی از وزیر علوم

آفت ISI نویسی در دانشگاه‌ها و درخواستی از وزیر علوم

به گزارش ایسنا، تاکید و تمرکز بر انتشار مقالات ISI در چارک کیفی Q1 برای ارتقای اساتید و بدون توجه به انجام پروژه‌هایی با رویکرد رفع چالش‌های بخش‌های صنعتی، اقتصادی و سایر حوزه‌ها از جمله چالش‌هایی است که اساتید دانشگاه‌ها همواره در خصوص آن هشدارهایی را داده‌اند.

به گفته دکتر بیت‌اللهی، عضو هیات علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی این امر علاوه بر آنکه پای موسسات غیرمجاز ISI‌ نویس را به حوزه تحقیقات باز می‌کند، نقش دانشجویان به ویژه دانش‌آموختگان دوره‌های تحصیلات تکمیلی کم‌رنگ می‌شود. دکتر علی بیت‌اللهی، عضو هیات علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در یادداشتی دیدگاه‌های خود را در خصوص تمرکز بر ISI‌ نویسی را این چنین بیان می‌کند:

• نظام ISI نویسی، روش ارتقای اساتید

نظامی در دانشگاه‌ها و به تبع آنها در مراکز تحقیقاتی که طبق ضوابط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری فعالیت دارند، حاکم است که بر اساس آن انتشار مقالات امتیاز اصلی برای ارتقای علمی اساتید و انتشار آن یک امتیاز وتویی به شمار می‌رود. این نظام به این معنی است که سایر فعالیت‌های ارتقایی به ویژه ارتقاء عمودی و تبدیل وضعیت فقط با داشتن مقالات پذیرفته و منتشر شده در محاسبه امتیاز اساتید قابل محاسبه است. علاوه بر این، امتیازات مقالات نیز بر اساس درجه و نظام رتبه‌بندی آنها محاسبه می‌شود و طبعا هر چه رتبه و ضریب تاثیر (impact factor) مجله‌ای که مقاله در آن منتشر می‌شود، بالاتر باشد، امتیاز تخصیص داده شده در نظام ارتقای وزارت علوم، بیشتر خواهد بود.

اما نظام مقاله‌نویسی در سازوکار ارزشیابی اساتید، در ادامه مسیر مسابقه‌مانند خود، محدود به ISI و انتشار عادی مقالات نشده و وارد فاز گروه‌بندی مقالات ISI به چارک‌های کیفی Quartile (اختصار ا Q) شده است. Q1,Q2,Q3,Q4 چهار گروه رده‌بندی مقالات ISI هستند که مسلما گرایش به Q1 در نزد اساتید دانشگاه‌های کشور با انبوهی از رشته‌ها و دانشجویان به ویژه مقطع دکتری، بیشتر و بیشتر بوده و این آهنگ روندی شتابان دارد.

نگارنده اساتید معزز زیادی را می‌شناسد که تمرکز آنها صرفا روی انتشار مقالات نبوده و در پروژه‌های مطالعاتی که گرهی از صنایع مختلف اعم از ساختمان، زیرساخت‌ها، شریان‌های حیاتی، خودرو، ایمنی، مهندسی شیمی و مکانیک، برق و آب و نفت را می‌تواند بگشاید،  کار می‌کنند. اما وقتی صحبت روند حاکم و فضای عمومی غالب بر ساختارهای علمی است، موضوع چند رشته فنی و مهندسی و یا چند استاد فعال و علاقه‌مند نیست، بلکه موضوع مسیر و راه اصلی موجود در فراروی اساتید و دانشجویان مقاطع دکتری و گاه کارشناسی ارشد در کلیات نظام آموزش عالی کشور است. تصویری که نگارنده از وضعیت موجود و غالب دانشگاه‌ها دارد، همین تمرکز بر ISI نویسی شتابان و مسابقه‌گونه است.

چند تا مقاله ISI دارد؟ impact factor (ضریب تاثیر) آنها چند است؟ Q1  هست؟ و سوالاتی از این قبیل، سوالات غالب در فضای رقابت علمی دانشگاه‌ها است. واضح است که هر پدیده‌ای نکات مثبت و منفی خود را داراد و جو غالب مقاله‌نویسی دانشگاهی نیز بی‌گمان در همین فضا، قابل قضاوت است، اما سوال اساسی که باید به آن پاسخ داده شود، توانمندی محصولات دانشگاه‌ها در گره گشائی از صنایع و مسیر پیشرفت‌های فنی و اجرایی و صنعتی کشور است. آیا جز این بوده که ما نام وزارت علوم را به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تغییر دادیم تا حلقه مفقوده بین علم و صنعت و عمل و کاربرد را بین این دو حوزه در زنجیره پیشرفت کشور متصل کنیم؟ آیا جز این بوده که دفاتر ارتباط با صنعت را در دانشگاه مستقر کردیم تا بتوانیم دانشجویان را هر چه بیشتر در خدمت توسعه و پیشرفت‌های ملموس و قابل اندازه‌گیری کشور وارد کنیم؟

اکنون زمان آن رسیده که لختی درنگ کرده و بیندیشیم، آیا در این راه موفق بوده‌ایم؟ پاسخ من به این سوال منفی است به جز در چند رشته معدود انگشت‌شمار که دلایل آن نیز قابل بحث در وقت دیگری است.

• گم شدن نقش دانشجویان در لابه‌لای مقالات

جو غالب مقاله‌نویسی منجر به منوط کردن دفاع از رساله‌های دکتری به انتشار یک یا چند مقاله ISI شده است، این امر علاوه بر مقررات دانشگاه‌ها که دانشجو را موظف به انتشار مقالات ISI می‌کند (و البته در این فضا نیز مسابقه بین دانشگاه‌ها مشهود است)، نقش تعدادی از اساتید راهنما هم در تشدید فضای رقابتی مقاله‌نویسی غیرقابل انکار است. دانشجویانی می‌شناسم که حتی با چند مقاله ISI اجازه دفاع از طرف استاد راهنمای خود را پیدا نکرده‌اند. همچنین باید نبود نظام مشخص بر ترتیب نوشتن اسامی مولفان مقاله را نیز باید به این چالش اضافه کرد. چگونه می‌شود که یک شخص علمی در یک سال چندین مقاله ISI منتشر کند؟ مسلما نقش دانشجویان تحصیلات تکمیلی در این میان بسیار پررنگ است.

دانشجویانی که موظف می‌شوند مقاله را در سطح Q1 بنویسند، لاجرم باید سطح و ادبیات نوشتاری زبان انگلیسی (عمدتا) آنها بسیار ممتاز باشد که در این میان حتی افرادی که زبان مادری آنها انگلیسی است دارای ایرادات و اشکالات متعددی می‌شوند چه رسد به دانشجوی دکترا که در داخل کشور ایران تحصیل کرده‌اند، البته در این میان هستند افراد معدودی که سطح زبان انگلیسی آنها مناسب است، اما عموما سطح زبان نوشتاری خارجی نزد اغلب دانشجویان ما در حد مطلوب نیست و این سخن را باید در فضای کلی کشور در نظر گرفت نه چند دانشگاه خاص!

چنین حالتی منجر به صرف هزینه‌های ادیتوری برای دانشجویان و حتی اساتید نیز شده است. محافل و اشخاصی وجود دارند که با اخذ هزینه، مقاله انگلیسی تهیه شده توسط دانشجویان و تعدادی از اساتید را ویرایش می‌کنند.

از دیگر ره‌آوردهای فضای ISI نویسی پرداخت پول به افراد و موسساتی است که برای شما مقاله ISI می‌نویسند، در این مورد نیازی به کنکاش موشکافانه نیست، آگهی‌های گسترده در فضای مجازی، دیوارنویسی‌ها و اعلامیه‌نویسی‌ها در اطراف محوطه‌های دانشگاهی خود بیانگر چگونگی اوضاع تاسف‌بار کنونی است که ظاهرا کنترل و نظارتی هم بر چنین کارهای غیرقانونی و خلاف اخلاق علمی نیز وجود ندارد و این آفت بزرگی است.

نگارنده در صدد کم‌رنگ کردن نقش انتشار یافته‌های علمی اساتید و دانشجویان نیست و خود نیز به عنوان یک عضو کوچک از جامعه علمی کشور است، اما باید اذعان کرد که وضعیت حاکم بر فضای علمی در کلیت نظام آموزش عالی، فضای مطلوبی نیست و در این میان آن چیزی که با گذشت زمان ضعیف و ضعیف‌تر می‌شود، نقش محافل علمی و تحقیقاتی در انجام رسالت‌های فناورانه، اجرایی، ستادی و قانون‌گذاری است.  

نگارنده صمیمانه و خالصانه از مقام عالی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در خواست دارد که اندکی خود را از سازوکار وسیع و حجیم و از لابلای انبوه کاستی‌های حوزه وزارت خود، جدا کند و از منظر ناظری از بالا روندها و مکانیسم‌ها را به قضاوت بنشیند. به نظر می‌رسد که وقت آن رسیده باشد که حداقل با توجه به برون‌دادها و خروجی‌های دانشگاه‌ها و با نگاهی به وضعیت صنایعی مانند صنعت خودرو، حمل و نقل، الکترونیک و برق و تخصص‌هائی مانند محیط زیست و مخاطرات طبیعی و بازنگری در نظام ارزش‌دهی و ارزش‌گذاری به فعالیت‌های اساتید و دانشجویان دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی صورت پذیرد.

از دستگاه‌های هوشمند خانگی تا ساعت‌های چندکاره

از دستگاه‌های هوشمند خانگی تا ساعت‌های چندکاره

به گزارش ایسنا، نمایشگاه "ایفا" یکی از قدیمی‌ترین نمایشگاه‌های صنعتی در آلمان است. نمایشگاه ایفا یکی از قدیمی‌ترین نمایشگاه‌های الکترونیک و لوازم خانگی است که از سال 1924 تا 1939 هر ساله برگزار می‌شد اما این نمایشگاه از سال 1950 طوری برنامه‌ریزی شد که هر دو سال یک بار برگزار شود و این روند تا سال 2005 نیز ادامه داشت اما از سپتامبر همان سال به روند سابق برگشت و اکنون این نمایشگاه هر سال در برلین آلمان برگزار می‌شود.

امسال نیز نمایشگاه ایفا2019  از روز 6 سپتامبر در شهر برلین آلمان آغاز شد و روز 11 سپتامبرپایان یافت.

این نمایشگاه فرصت بسیار خوبی را در اختیار شرکت‌های مختلف قرار می‌دهد تا آخرین محصولات خود را در معرض دید بازدید کنندگان پرشمار نمایشگاه قرار دهند. به دلیل پوشش گسترده رسانه‌های آلمانی و تبلیغات گسترده، ایفا توانسته‌ است به یک نمایشگاه بین‌المللی تبدیل شود و نوآوران و شرکت‌های بزرگ را به سمت خود جلب کند.

در این گزارش قصد داریم چند فناوری کاربردی و جالبی که در این نمایشگاه رونمایی شد را نمایش داده و معرفی کنیم.

1. دستگاه‌های امنیت داخلی



شرکت فرانسوی "نتاتمو" (Netatmo) طی این نمایشگاه از نسخه بروز شده دوربین امنیتی داخلی هوشمند خود رونمایی کرد.

در ابتدا اگر به دستگاه سمت راست توجه کنید می‌توانید حسگر در و پنجره‌های هوشمند نتاتمو را مشاهده کنید. این وسیله همراه با یک شتاب سنج و مغناطیس سنج عرضه می‌شود که می‌توانند انواع خاصی از حرکات را تشخیص دهند و تفاوت بین کسی که در حال کوبیدن به در است را با کسی که در حال شکستن درب است را نمایان کند .

همچنین این ابزار مجهز به یک قطب نما است که می‌تواند تشخیص دهد آیا در یا پنجرها در حال باز یا بسته شدن هستند یا خیر. نکته قابل توجه این است اگر دستگاه‌های مذکور حرکات خاصی را در مناطق مختلف خانه شناسایی کنند، پیام‌هایی را به گوشی کاربر ارسال خواهند کرد. دوربینی که در وسط تصویر قرار دارد به هوش مصنوعی مجهز است و توانایی تشخیص چهره را نیز دارد. با داشتن قابلیت تشخیص چهره می‌تواند کاربر و افراد غریبه را شناسایی کند. این دوربین به خاطر داشتن توانایی شنیداری هوشمند می‌تواند علائم هشدار دهنده‌ای مانند دود یا مونواکسید کربن را تشخیص دهد.

2. محافظ آب



شرکت "او" (Eve) اخیرا محافظ‌های مجهز به حسگری را توسعه داده است که می‌تواند به کاربران در مواقعی مانند آب گرفتگی منازل کمک بسیاری کند. علاوه بر آن هنگامی که کابران در خانه نیستند می‌توانند به راحتی و تنها با نصب این محافظ از آسیب وارده به خانه خود جلوگیری کنند. درون این محافظ حسگری تعبیه شده که در صورت تشخیص آب زنگ آن با صدای بلند روشن می‌شود و یک هشدار به تلفن کاربران ارسال می‌شود.

3. لامپ قابل کنترل



ادیسون با اختراع لامپ حبابی کمک بزرگی به بشریت کرد. این لامپها کاربرهای بسیاری دارند اما در برخی موارد به نظر می‌رسد نور آنها بسیار زیاد است اما دیگر جای نگرانی نیست چراکه شرکت "فیلیپس هو" (Philips Hue) اخیرا لامپ‌های حبابی را توسعه داده است که کاربران می‌توانند به راحتی و تنها با گوشی هایشان نور این لامپ‌ها را تنظیم کنند.

4. هدفون‌های" FWD-01 " آدیداس



کمپانی "آدیداس" با همکاری شرکت "زوند" موفق به توسعه هدفون‌های جدیدی شده اند. هدفونهای بی سیم مذکور FWD-01 نام داشته و قیمت آنها 149 دلار است. قسمت سر این هدفونها مغناطیسی هستند و بنابراین کاربران می‌توانند به راحتی آنها را بدون هیچ ترسی از گم شدن به دور گردن خود بیاندازند. باهر شارژ می‌توان تا بیش از 16 ساعت از این هدفون‌ها استفاده کرد.

5. ایرباد "آکی"



شرکت "آکی" (Aukey) اخیرا ردیاب تناسب اندام  مجهز به دو ایرباد بی سیم  توسعه داده است. ردیاب مذکور دارای صفحه نمایش لمسی و یک مچ بند پلاستکی متصل است. با هر بار شارژ میتوان تا یک هفته از این ردیاب استفاده کرد. عمر باتری ایربادها 5.5 ساعت است و ضد عرق هستند.

6. ساعت هوشمند آرمانی



شرکت ایتالیایی" آرمانی" (Armani) نیز در این نمایشگاه از ساعت هوشمند خود موسوم به" Emporio Armani Smartwatch 3 "رونمایی کرد. کاربرانی که به دنبال یک ساعت مناسب برای فعالیت‌های ورزشی در رنگ‌های متنوع هستند این ساعت برای‌آنها مناسب است. این ساعت دارای پوششی آلومینومی در رنگهای آبی، سبز، نارنجی، نقره ای و زرد است که البته بند تمام رنگ‌های این ساعت مشکی است. این ساعت مجهز به تراشه 3100 ، مانیتور ضربان قلب ، جی.پی.اس و تراشه ان‌اف‌سی است. با استفاده از بلندگو ، کاربران میتوانند به راحتی توسط این ساعت با افراد تماس گرفته و یا تماس آنها را پاسخ دهند. ساعت مذکور در ماه اکتبر و با قیمت 350 دلار عرضه خواهد شد.

7. ساعت هوشمند هوآمی



شرکت "هوآمی" (Huami) نیز طی این نمایشگاه از ساعت هوشمند خود موسوم به" Huami AmazFit GTS" رونمایی کرد. یکی از نکاتی که این ساعت را منحصر به فرد ساخته شباهت ظاهری این ساعت به اپل واچ است. با هر بار شارژ میتوان تا 2 هفته از این ساعت استفاده کرد. همچنین ساعت یاد شده دارای 12 حالت مختلف ورزش ، حسگر نظارت بر ضربان قلب 24/7 ، جی.پی.اس ، تراشه ان‌اف‌سی و ردیاب خواب است.  ساعت هوشمند " Huami AmazFit GTS"بسیار سبک است و تنها 24 گرم وزن دارد و در رنگ‌های مختلفی از جمله مشکی ، نقره ای ، طلایی و صورتی با بندهای سیلیکونی عرضه می‌شود.

بازگشت 1136 نخبه ایرانی ساکن خارج به کشور | اشتغال 300 هزار نفر در شرکت‌های دانش‌بنیان

بازگشت 1136 نخبه ایرانی ساکن خارج به کشور | اشتغال 300 هزار نفر در شرکت‌های دانش‌بنیان

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شورای عالی انقلاب فرهنگی، یکصد و سومین جلسه کمیسیون نخبگان و آینده‌نگاری علم و نوآوری دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی در رابطه با گزارش معاونت نوآوری و تجاری‌سازی فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری با عنوان  «نگاهی اجمالی به اکوسیستم استارت آپی کشور»  برگزار شد.

در این گزارش، تعاریف و مفاهیم استارتاپ، شرکت دانش‌بنیان و شتابدهنده ارائه شده و همچنین در ادامه تفاوت شتاب‌دهنده‌ها و مراکز رشد، انواع شتابدهنده خدماتی و فناوری، اجزای کارکردی اقتصاد دانش‌بنیان در زیست‌بوم استارتاپی، بازیگران زیست‌بوم استارتاپی (نوآوری) و چارچوب کلی زیست‌بوم استارتاپی ارائه شده است.

در ادامه این گزارش، همچنین آمارهایی نظیر طراحی 1800 طرح توسعه فناوری بنیادین در سال 1397، فعالیت 100 شتابدهنده و مرکز نوآوری، اشتغال 300 هزار نفر در 4419 شرکت دانش‌بنیان، تصویب 234 طرح کلان ملی فناوری، ثبت 157 پتنت، فعالیت 3000 هسته کسب‌ و کار استارت آپی و 409 شرکت خلاق و همچنین بازگشت 1136 نخبه ایرانی به کشور ارائه شده است.

همچنین در بخش تشریح عملکرد و برنامه‌ها در این گزارش اشاره شده که در سه ماهه نخست سال 98، تعداد 13 شتابدهنده در حوزه‌های سلامت، انرژی، فناوری‌های آب، تولید محتوا، فناوری‌های سخت‌افزاری و کسب و کارهای مبتنی بر فناوری اطلاعات، در مرکز شتابدهی نوآوری مورد تائید قرار گرفتند.

در ادامه گزارش نیز اشاره شده که با عضویت این 13 شتابدهنده، اعضای مرکز شتابدهی نوآوری به 40 عضو افزایش یافت و همچنین گزارش عملکرد و نتایج برنامه توسعه زیست بوم استارتاپی، فعالیت‌های انجام شده در سطح شهر تهران به عنوان نمونه‌ای از توسعه زیست بوم استارتاپی (نوآوری و کارآفرینی) شهری، حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان و خلاق، جهت دهی به تأمین و تدارک دولتی نیز در این بخش مورد توجه قرار گرفت.

در بخش دیگر گزارش معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و در مقایسه با وضعیت استارت آپ‌های کشور با سایر کشورها، آمارهایی پیرامون میزان تخصیص بودجه استارت آپ‌ها، نحوه حمایت از استارت آپ‌ها در نظام قانون‌گذاری و ... ارائه شده است.

تعیین جنسیت جنین به کدام شیوه موثرتر است؟

تعیین جنسیت جنین به کدام شیوه موثرتر است؟

آفتاب‌‌نیوز :

در این زمینه گفتگویی با دکتر مریم رفعتی، متخصص ژنتیک و عضو هیأت علمی پژوهشگاه ابن سینا صورت گرفته و در ارتباط با این موضوع سئوال شده است که آیا واقعاً علم به آن حد از توانایی رسیده است که بشر بتواند جنسیت فرزند خود را انتخاب کند؟

وی در این باره اظهار کرد: پیشرفت‌هایی که هم در حوز? فناوری تولید مثل و هم در حوز? ژنتیک به دست آمده و ترکیب دستاوردهای این دو حوزه، این کار را ممکن کرده است. ما می‌توانیم با انجام آی وی اف یا لقاح آزمایشگاهی، جنین را در محیط آزمایشگاهی تشکیل دهیم و با نمونه‌برداری از جنین و استفاده از تکنیک ژنتیکی پی جی دی، یعنی تشخیص پیش از لانه‌گزینی، جنسیت جنین را قبل از انتقال به رحم مشخص کنیم و سپس جنین با جنسیت دلخواه پدر و مادر را به رحم مادر منتقل کنیم.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه ابن سینا با بیان اینکه در حال حاضر این تنها راه قابل اعتماد و دقیق تعیین جنسیت جنین محسوب می شود، گفت: در حال حاضر تنها راه دقیق و نزدیک به صد در صد، همین انجام آی وی اف به همراه پی جی دی است‌.

وی درباره صحبت هایی که روش آی یو آی را هم به‌عنوان روش قطعی انتخاب جنسیت جنین مطرح می‌کنند، توضیح داد: متأسفانه این رویکرد نادرست و نادقیق است. شاید لازم باشد اول دربار? آی یو آی توضیح بدهم. در روش آی یو آی، اسپرم از آقا گرفته می‌شود و پس از شست‌وشو و آماده‌سازی در آزمایشگاه، به داخل رحم خانم منتقل می‌شود تا بتواند آنجا با تخمک لقاح کند و جنین تشکیل شود. روش هایی وجود دارند که می‌توان پیش از انتقال، با استفاده از آنها تکنیک اسپرم‌های دارای کرموزوم Y را از اسپرم‌های دارای کرموزوم X جدا کرد. یعنی در اصطلاح عامیانه، می‌توان اسپرم‌های پسرساز و دخترساز را جدا کرد و فقط اسپرم‌هایی را منتقل کرد که جنسیت دلخواه زوج‌ را می‌سازند. اما نکت? مهم این است که میزان قطعیت این روش چقدر است؟!

رفعتی با تاکید بر اینکه موفقیت در این روش 100 درصدی نیست، اظهار کرد: بسته به تکنیک‌های مورد استفاده دقت این روش در انتخاب جنسیت، بین 60 تا 80 درصد است. البته، در مورد جنسیت دختر دقت این روش بالاتر بوده و به 90 درصد هم می‌رسد، اما در مورد جنسیت پسر این جدا سازی به مراتب کمتر است، بنابراین، این ادعا که می‌توان با استفاده از روش آی یو آی به‌صورت قطعی تعیین جنسیت کرد، نادرست است.

این متخصص درباره تاثیر روش های تغذیه ای در تعیین جنسیت جنین، گفت: شاید بهتر باشد متخصصان تغذیه به این پرسش پاسخ دهند، اما شواهد موجود در منابع علمی معتبر نشان داده اند که رژیم غذایی تاثیر قابل توجه و معنا داری در جنسیت جنین ندارد.

وی در ارتباط با دلایل انتخاب شیوه‌های تعیین جنسیت که کارآمدی کمتری دارند از سوی مردم، گفت: یک دلیل می‌تواند نداشتن آگاهی و اطلاعات لازم باشد. شاید خیلی‌ها از وجود چنین امکاناتی در کشور خبر ندارند. دلیل دیگر احتمالاً زمان‌بر بودن، هزینه‌بر بودن و پیچیده بودن این روش است. مثلاً آی یو آی در مقایسه با آی وی اف بسیار ارزان‌تر و راحت‌تر است و برای انتخاب جنسیت به روش آی یو آی، نیازی به ای وی اف و نمونه برداری از جنین و استفاده از تکنیک‌های ژنتیکی نیست. به همین خاطر خیلی‌ها ترجیح می‌دهند آن روش‌ها را امتحان کنند. اما به دلیل محدودیت های تکنیکی این روشها، مراجعینی داشته ایم که بعد از امتحان کردن راهکارهای مختلف تغذیه‌ای و انجام آی یو آی، یک یا چند بارداری دیگر با جنین غیر دلخواه داشته اند و به همین دلیل به دنبال روش های دقیق و قطعی تری بوده اند.

طبق اعلام روابط عمومی پژوهشگاه ابن سینا، این متخصص ژنتیک در پاسخ به این سئوال که آیا شما اقدام برای تعیین جنسیت جنین را توصیه می‌کنید، اظهار کرد: مطمئنا" از نگاه پزشکی و بالینی این کار توصیه نمی شود و ما به هیچ وجه خانواده را تشویق به انجام این امر نمی کنیم چرا که از سویی اقدامی پر هزینه و پیچیده است و از سوی دیگر هیچ نفع بالینی برای خانواده به همراه ندارد. به خصوص که اندک مواردی هم که در گذشته به دلیل وجود بیماری های وابسته به جنس در خانواده، انتخاب جنسیت به عنوان روش درمانی توصیه می شد، در حال حاضر مورد ندارند و با روش های پیشرفته می توان جهش را شناسایی کرد و بدون انتخاب جنسیت از تکرار بیماری در خانواده پیشگیری کرد، اما ما در مقام و جایگاه قضاوت درباره تصمیم مراجعان یا توصیه به آنها نیز نیستیم. اگر زوجی بنا به هر دلیل شخصی، خانوادگی یا فرهنگی، تصمیم به تعیین جنسیت جنین می‌گیرند و متقاضی این خدمت هستند، مشروط به اینکه انتخابشان آگاهانه باشد و در طی مشاوره ژنتیک به کلیه جوانب و توانایی ها و محدودیتهای این روش آگاهی پیدا کنند، این خدمت به آنها ارائه می شود. بدون هرگونه اظهار نظر یا داوری اخلاقی یا فرهنگی. البته مرکز ابن‌سینا با توجه به ملاحظات بالینی و اخلاقی، ضوابطی هم در این زمینه دارد که مهم‌ترین آنها در اولویت قرار دادن سلامتی و باروری مادر است.